Ik had het geluk om de eerste jaren van mijn leven in Queensland door te brengen, een grote staat in Australië met de bijnaam ‘The Sunshine State’. Urenlang kon ik buiten rondrennen, of dat nou in onze achtertuin was of bij de rivier of aan het strand. Meestal liep ik dan op blote voeten, iets dat kinderen, die nog een vrije geest hebben, het liefst doen.
Echter, toen het tijd werd om naar school te gaan, werd ik in een schooluniform gehesen, de sokken hoog opgetrokken en uiteraard de voeten in schoenen gestoken, om het sociaal correcte plaatje compleet te maken. Dit heeft mij niet gestopt in urenlang rondrennen, alleen was het nu op de harde betonnen of geasfalteerde wegen rond de school. Ik denk dat ik gedurende deze jaren, elke twee tot drie maanden, wel een paar schoenen heb versleten.
Voor mij voelde het altijd natuurlijk om op blote voeten te lopen. Pas toen ik de Chiropractie opleiding ging doen begon ik mij af te vragen hoe dat kwam. Het antwoord is simpel: het IS natuurlijk om op blote voeten te lopen. Wij zijn hier als mens al zo'n 200.000 jaar en tot voor kort nog rondrennend in ons eigen leefgebied, jagend en verzamelend, zónder schoenen. De oudste schoenen ooit gevonden zijn maar zo'n 13.000 jaar oud. Ze waren heel eenvoudig, enkel een dun laagje van de bast van de sagebush om de voet mee te bedekken, wat voor de drager maar een minimale impact op de manier van lopen moet hebben gehad.
Even snel vooruit gespoeld naar het heden, en veel moderne schoenen worden ontworpen met een dikke zool, enkelondersteuning, gevoerde binnenkant, schuimrubber inlegzooltjes of hoge hakken. Als een hak maar een paar millimeter hoog is, veranderd dit de natuurlijke beweging van de voet al drastisch. Het is logisch dat dit weer gevolgen heeft op de functies van de rest van het been en ook de wervelkolom. Ik wil hiermee niet zeggen dat schoenen geen functie hebben, maar we moeten ons wel bewust zijn van de gevolgen van het langdurig gebruik van hedendaags schoeisel.
Proprioceptie (zelfwaarneming)
De belangrijkste reden, waarom ik heb gekozen om op blote voeten te lopen, is om er zeker van te zijn dat mijn hersenen de juiste neurologische informatie doorkrijgen vanuit mijn voeten. Proprioceptie is een belangrijke vorm van informatie die de hersenen nodig hebben om te weten wat er in jouw lichaam gebeurt. Als je je ogen dicht doet en je kan met jouw vinger jouw neus aanraken dan komt dat omdat jouw propriosensoren informatie naar jouw hersenen sturen om jou hierbij te helpen.
Negentig procent van proprioceptie in jouw lichaam komt vanuit jouw wervelkolom en dat is waarom ik, als een chiropractor, de gezondheid van jouw hersenen help verbeteren doormiddel van jouw wervelkolom. Je hebt ook veel receptoren in jouw handen en voeten welke belangrijke informatie doorspelen naar de hersenen. Wanneer we schoenen dragen wordt de neurologische informatie naar de hersenen beïnvloed, waardoor ons reactiemechanisme, welke we nodig hebben voor het regelen van onze algehele gezondheid, afwijkende signalen afvuurt.
Wanneer deze belangrijke informatie vrij beweegt vanuit mijn voeten, door mijn lijf, tot aan mijn hersenen, dan word ik rustiger en ben ik meer in contact met het hier en nu. Ik heb niet het gevoel dat ik mij moet haasten om ergens te komen of dat ik iets af moet maken puur om productief te zijn. Wanneer ik in mijn praktijk ben, hou ik ervan om mijn klanten te behandelen zonder schoenen aan, want het helpt mij om nog beter af te stemmen waar iemand spanning kan voelen in het zenuwstelsel, en het maakt dat ik mijn werk op mijn best kan doen.
Aarden
De Aarde waar wij op lopen heeft zijn eigen energie. Vrij bewegende, negatief geladen elektronen in overvloed, hunkerend naar jouw blote voeten. Vandaag de dag zijn mensen vaak wandelende hoopjes van overprikkelde en positief geladen energie. Wanneer een stuk van onze blote huid de natuurlijke oppervlakte van de grond aanraakt, zoals aarde, zand, gras of een ander plantaardig materiaal, dan absorberen wij de negatieve elektronen en creëren een balans in onze innerlijke biologische processen. Dit noemen we aarden.
Als mijn blote voeten de Aarde raken dan voel ik me kalm, ontspannen, verbonden en helder. Ik merk dat mijn ademhaling rustiger wordt en ik mij meer bewust ben van al mijn zintuigen. Wanneer ik in een gespannen staat ben dan vertrouw ik op mijn zicht om mijn omgeving te peilen. Wanneer ik rustig en geaard ben dan hoor ik scherper. Ik voel de wind langs mijn gezicht waaien en ruik de bloemen om mij heen.
Er is steeds meer wetenschappelijk onderzoek dat het concept ondersteunt, dat de elektronen van de Aarde vele psychologische veranderingen teweegbrengen die van klinische waarde zijn. Denk hierbij aan vermindering van pijn, betere slaap, een verschuiving van het sympathische naar het parasympatische gebied in het autonome zenuwstelsel en het heeft een bloed verdunnend effect. Aarden helpt het circadiaanse ritme (het biologische 24-uurs ritme) van ons lichaam in balans te brengen, wat ons uit onze staat van stress haalt en op ons gemak brengt waardoor we ons ware zelf beter kunnen laten zien.
Lichamelijke functie
Volgens een onderzoek heeft meer dan dertig procent van de Amerikanen platvoeten. Samen met hartkwalen, diabetes, kanker, dementie, beroerte en vele andere welvaartsziekten waren platvoeten zo goed als onbekend toen onze voorouders in harmonie met hun omgeving leefden. Het langdurig dragen van schoenen heeft tot een sterke groei van het aantal platvoeten geleid.
De voeten voor lagere periodes in schoenen persen geeft ook andere problemen. Een verkorting van de kuitspieren en het onvermogen om te squatten zijn ook directe gevolgen. In de Westerse Wereld kunnen de meeste volwassenen niet comfortabel diep gehurkt zitten zoals mensen in Azië doen. Iets dat pijnlijk duidelijk wordt wanneer men daar naartoe reist en voor het eerst wordt geconfronteerd met een hurktoilet. Maar als je jonge kinderen hebt, zie je dat ze met gemak door hun hurken gaan terwijl ze in het park aan het spelen zijn of wanneer ze iets van de grond willen pakken. Wat is er in die tussenliggende jaren gebeurt?
We hebben te lang schoenen aan. Hurken is een hele natuurlijke beweging, zoals ik eerder heb uitgelegd in mijn vorige post welke je hier kan lezen. Het is de houding bij uitstek tijdens schoonmaken, rust, koken en nog veel meer jager-verzamelaar taken. Tegenwoordig is zitten voor de mens de meest gangbare manier van uitrusten. Helaas is het een totaal onnatuurlijke houding welke leidt tot rugpijn, nekpijn en hoofdpijn en is ook direct verbonden aan de chronische welvaartsziekten waar we het eerder over gehad hebben.
Op blote voeten lopen houdt mijn enkels en voeten mobiel en het zorgt ervoor dat mijn knieën en heupen goed functioneren. Ik heb een gelijkmatig manier van lopen en mijn tenen kunnen zich goed spreiden wanneer ik een stap doe omdat ze niet in nauwe schoenen gepropt zijn. Dit geeft mijn lichaam de steun die het nodig heeft om elk pad te bewandelen. Mijn lichaam is het omhulsel dat mij, mijn leven lang draagt, dus ik let erop dat het goed verzorgd wordt. Op blote voeten lopen speelt een belangrijke rol om mij optimaal te doen functioneren.
De volgende keer dat je naar het park of het strand gaat, gooi dan je schoenen uit, maak contact met je core en probeer, met aandacht en in verbinding tot de aarde, te lopen. Doe met mij mee om terug te gaan naar de natuurlijke gewoontes die ons gezond houden. Zo kunnen we zichtbaar meer liefde geven aan de mensen en de wereld om ons heen in een periode waarin liefde meer dan ooit nodig is.
